Musimy powrócić w myśleniu do pierwotnej funkcji broni palnej.

• Autor: Andrzej Turczyn
• 6 listopada 2015
• komentarzy 30

Czy ktoś jeszcze pamięta gdy po raz pierwszy pojawiły się memy, o takie:

Czy ktoś jeszcze pamięta jakie gromy spadły na mnie, jakie pomstowania? Czy pamiętacie jakie wówczas padały argumenty? Mówiono mi, że narobię problemów, że nie można zestawiać broni z przemocą, że to będzie źle odbierane. Mówiono mi, że jako środowisko strzeleckie, możemy wyłącznie mówić o broni sportowej, kolekcjonerskiej, o rekreacji na strzelnicy. Przyznam, że sam się uginałem pod tym emocjonalnym szantażem. Na szczęście dla nas wszystkich nie uległem. Mam nadzieję, że to dzisiaj rozumiecie.

Wiecie dlaczego tak było? W ogromnej większości jesteśmy zainfekowani obrzydliwą zarazą, zwaną komuną. Komunizm, komuna, socjalizm, lewicowość, lewactwo – wiele jest twarzy tej samej trawiącej umysł choroby. Wytresowano nas do tego, abyśmy myśleli tak jak lewactwo chce. Wytresowano nas do tego, abyśmy mówili o tym, o czym lewicowcy postanowią. Wyuczono w nas poczucie winy, gdy mówimy o czymś, co uważamy za dobre i złe, a lewacy pomyślą odmiennie. Wyuczono w nas, że my jesteśmy im coś winni, a tolerancja jest wówczas gdy to my tolerujemy ich lewackie wynaturzenia, i w trosce o nich mamy ukrywać się z własnymi poglądami.

Do takich przemyśleń skłoniło komentowanie wypowiedzi jakiegoś lewaka, że Czesław Kiszczak to był przede wszystkim generał i na Powązkach należy go pochować. Poddajemy się narracji w wykonaniu lewactwa. Dyskutujemy o tym, o czym oni mówią. Poddajemy własne myślenie przedstawianej przez nich interpretacji zdarzeń i przekonujemy, że powinna być inna. To nie tak powinno być.

To my Polacy pozbawieni lewicowych przekonań, powinniśmy nadawać treść publicznej dyskusji. Niech oni dyskutują o tym, o czym my mówimy słuszne słowa. Niech jeden z drugim utyskuje, że w tym co mówimy coś mu się nie podoba. W takim podejściu nic nie ma z nietolerancji. Kto chce ten słucha i zabiera głos, kto nie chce ogląda w telewizji kreskówki.

Odnosząc ten mechanizmy myślenia do broni palnej, wskazuję: pierwszorzędnym i najistotniejszym zadaniem tego urządzenia, jest dbanie o bezpieczeństwo posiadacza, jego rodziny, najbliższych. To w wydaniu indywidualnym. Dla zbiorowości broń w rękach żołnierza czy policjanta również służy przede wszystkim celowi zwanemu bezpieczeństwo. Bezpieczeństwo polega na dzierżeniu broni w dłoni i w ten sposób odstraszaniu przeciwnika. Gdy nie ma innej możliwości zachowania bezpieczeństwa, konieczne jest wyrządzenie wrogowi szkody. Musimy od nowa zrozumieć, że sport strzelecki, kolekcjonerstwo, to jedynie pochodna pierwszorzędnego zadania broni palnej. Tak jak starożytne igrzyska miały utrzymywać sprawność żołnierza w czasie pomiędzy wojnami, tak sporty strzeleckie i kolekcjonerstwo broni palnej, mogą dzisiaj pełnić taką funkcję.

Niestety udało się lewackiej ideologii wywołać w narodach przekonanie, że za bezpieczeństwo kraju odpowiada wyłącznie instytucjonalne państwo. Uzbrojonym ludziom w miejsce naturalnego rozumienia odpowiedzialności za ojczyznę, zaproponowano zabawy z pistoletami na strzelnicach. Tylko wojsko i tylko policja odpowiada za bezpieczeństwo Polaków. Krok tylko od tego, aby zabrać cywilom prawo posiadania broni palnej. Po co nam to urządzenie skoro raz, że niebezpieczne, a dwa nieprzydatne dla pierwszorzędnego zadania do jakiego naturalne cechy je predestynują.

Musimy powrócić w myśleniu do zupełnie pierwotnej funkcji broni palnej. Przy okazji nie bojąc się tej podstawowej prawdy. Codzienność pokazuje, że prawdziwe jest nieustannie twierdzenie:

Nie zaczaruje nikt rzeczywistości. Po latach pokoju czasem pojawiają się kryzysy. Tak jak pojawił się kryzys na Ukrainie, tak jak  stała się islamska wędrówka ludów, tak i morderczy dżihad przymaszeruje do Polski.  Właśnie z tego powodu, odważam się na twierdzenie: