Użyczanie i dysponowanie bronią do rekonstrukcji historycznych.

W ustawie o broni i amunicji jednym rodzajów pozwolenia na broń jest pozwolenie na broń w celu rekonstrukcji historycznych (art. 10 ust. 2 pkt 5 ustawy o broni i amunicji). Pozwolenie na broń, wydane w celu rekonstrukcji historycznych uprawnia do posiadania broni alarmowej albo innej broni palnej, konstrukcyjnie przeznaczonej do strzelania wyłącznie amunicją ślepą, w tym samoczynnej (art. 10 ust. 4 pkt 6 ustawy o broni i amunicji). Broń ta jest bronią w rozumieniu art. 263§2 kodeksu karnego, na której posiadanie wymagane jest uzyskanie pozwolenia na broń.

Przepisem ustawy o broni i amunicji, który reguluje zasady użyczania broni jest art. 28. Przepis ten szczegółowo omówiłem we wpisie Użyczenie broni na podstawie ustawy o broni i amunicji. Regulacja jest jednoznaczna. Użyczanie broni w celu rekonstrukcji historycznych jest zakazane, albowiem przepis prawa nie ustanawia takiej możliwości. Zatem bronią posiadaną w oparciu o pozwolenie na broń bronią do celów rekonstrukcji historycznych dysponować może wyłącznie osoba, która posiada takie pozwolenie, a rejestracja konkretnego egzemplarza broni jest poświadczona w legitymacji posiadacza broni takiej osoby.

Kolejna instytucja prawa, która umożliwia posiadanie broni w celu rekonstrukcji historycznych jest świadectwo broni. Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt. 5 ustawy o broni i amunicji świadectwo broni może być wydane podmiotom wykonującym zadania związane z realizacją filmów i innych przedsięwzięć artystycznych. Możliwość dysponowania bronią posiadaną w oparciu o świadectwo broni reguluje art. 30 ustawy i jest to dopuszczenie do posiadania broni. Zgodnie z tym przepisem (art. 30 ust. 1) Osoby fizyczne mogą posługiwać się bronią podmiotów, o których mowa w art. 29 ust. 1, przy wykonywaniu zadań wymienionych w tym przepisie, po uzyskaniu dopuszczenia do posiadania broni z zachowaniem zasad określonych w art. 15 ust. 1-5 i art. 16 ust. 1 i 2 oraz zatrudnieniu przez te podmioty. Dopuszczenie do posiadania broni następuje w drodze decyzji administracyjnej, wydawanej przez właściwy organ Policji (art. 30 ust. 2 ustawy o broni i amunicji). Zatem osoba fizyczna, która nie posiada decyzji o dopuszczeniu do posługiwania się bronią podmiotu wykonującego zadania związane z realizacją filmów i innych przedsięwzięć artystycznych, nie może się nią posługiwać.

Przekazanie broni przez osobę legitymującą się pozwoleniem na broń w celu rekonstrukcji historycznych innej osobie, np. w trakcie takiej rekonstrukcji, jest przestępstwem z art. 263§3 kodeksu karnego. Tematykę tą omawiałem ze szczegółami we wpisie Przekazanie broni palnej lub amunicji osobie nieuprawnionej. Takie udostępnienie broni pociąga za sobą również konsekwencje administracyjne wynikające z ustawy o broni i amunicji. W szczególności po stronie organu Policji pojawia się możliwość cofnięcia pozwolenia na broń, opisana w art. 18 ust. 5 pkt 7 ustawy o broni i amunicji.

Analogicznie w przypadku przekazania przez podmiot wykonujący zadania związane z realizacją filmów i innych przedsięwzięć artystycznych broni posiadanej w oparciu o świadectwo broni, osobie nie posiadającej dopuszczenia w trybie art. 30 ustawy o broni i amunicji, jest przestępstwem z art. 263§3 kodeksu karnego. Odpowiedzialność będzie ponosiła osoba będąca tymże podmiotem, organem podmiotu w przypadku osób prawnych.

Jednocześnie osoba która posiadanej w trakcie rekonstrukcji broni nie ma zarejestrowanej na siebie w oparciu o pozwolenie na broń, bądź nie ma dopuszczenia do posiadania broni posiadanej w oparciu o świadectwo broni, dopuszcza się czynu z art. 263§2 kodeksu karnego, tj. posiada broń bez wymaganego pozwolenia. O tym rodzaju przestępstwa pisałem we wpisie Przestępstwo nielegalnego posiadania broni lub amunicji.

Mam poważne wątpliwości czy sprawę dysponowania bronią do rekonstrukcji historycznych bez powyższych rygorów załatwia organizacja rekonstrukcji na strzelnicy. Wprawdzie art. 11 pkt 2 ustawy ustanawia istotny wyjątek od obowiązku posiadania pozwolenia na broń do dysponowania bronią palną, ale przepis nic nie stanowi o rekonstrukcjach. Przepis stanowi: Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku używania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreacyjnych na strzelnicy działającej na podstawie zezwolenia właściwego organu. Literalne brzmienie przepisu nie nasuwa wątpliwości, że nie znajduje się w nim używanie broni w celu rekonstrukcji historycznych.

Powyższe uwagi oczywiście nie dotyczą w żaden sposób broni palnej, na której posiadanie nie jest wymagane pozwolenie na broń, a w szczególności broni palnej rozdzielnego ładowania, wytworzonej przed rokiem 1885 oraz replik tej broni. Tu żadne ograniczenia nie występują. Zastanawiam się jedynie co z bronią, którą dysponują muzea, a na której posiadanie również nie jest wymagane pozwolenie na broń (art. 11 pkt 1 ustawy o broni i amunicji). Ten wątek wymaga jednak osobnego omówienia, z uwzględnieniem regulacji wynikających z ustawy o muzeach.

Jaka rada i rozwiązanie? Uzyskanie pozwolenia na broń palną w celu rekonstrukcji historycznych!

Tags: , ,