IPN o dokumentach rosyjskiego resortu obrony: to fałszowanie historii

• Autor: Andrzej Turczyn
• 28 lipca 2017
• 1 Komentarz

Publikowanie przez resort obrony Rosji wyselekcjonowanych dokumentów dotyczących Armii Czerwonej i stosunku do niej Polaków w latach 1944-1945 to fałszowanie historii – podkreślił w piątek IPN. Historycy dodali też, że nie przynoszą one żadnej nowej wiedzy.

Komentarz IPN odnosi się do opublikowanych w ubiegłym tygodniu przez Ministerstwo Obrony Rosji dokumentów Armii Czerwonej z lat 1944-45 dotyczących Polski, w tym ofensywy Armii Czerwonej oraz stosunku do niej ludności polskiej. Dokumentacja nosi tytuł “Wyzwolenie Polski. Cena zwycięstwa”.

“Materiały te nie przyczyniają się do poważnej i otwartej dyskusji o roli Armii Czerwonej w Polsce w końcowym okresie II wojny światowej. Publikowanie starannie wyselekcjonowanych dokumentów, by udowodnić z góry przyjętą tezę (o uznawaniu przez Polaków żołnierzy Armii Czerwonej wyłącznie za +wyzwolicieli+), wyrwanych z kontekstu, opatrzonych nieobiektywnym komentarzem, fałszuje historię” – stwierdził IPN w przesłanym PAP komunikacie.

Już sam wstęp, którym poprzedzono publikowane dokumenty – jak podał IPN – zawiera nieprawdziwe informacje dotyczące granic z Polską. Rosjanie napisali, że latem 1944 r. sowieckie wojska podeszły w rejonie Brześcia do granicy Związku Sowieckiego, tymczasem historycy Instytutu przypominają, że w tym czasie obowiązywała granica przedwojenna, którą Armia Czerwona przekroczyła już w styczniu 1944 r.

IPN zdecydowanie nie zgodził się również ze sformułowaniem o “wyzwalaniu Polski spod niemiecko-faszystowskiej okupacji”. Symbolem tego “wyzwalania” – jak przypomniał IPN – stały się wydarzenia w Wilnie, gdy po wyparciu Niemców Armia Czerwona i NKWD uwięziły w obozach żołnierzy i oficerów Armii Krajowej. “Tak wyglądało +wyzwolenie+ Kresów – w stylu sowieckim” – podkreślił Instytut.

Badacze Instytutu ocenili też, że opublikowane dokumenty dotyczące wkraczania Armii Czerwonej na centralne ziemie Polski nie przynoszą żadnej nowej wiedzy na ten temat. “Tego typu źródła z archiwum Ministerstwa Obrony FR – mówiące o reakcjach ludności polskiej na wkroczenie Armii Czerwonej, zbrodniach niemieckich na Narodzie Polskim czy działaniach bojowych Armii Czerwonej na tym terenie – były wcześniej publikowane” – czytamy w komunikacie.

Nie jest też prawdą, jak podał IPN, że “wyzwolenie” Polski przez Sowietów miało idylliczny charakter. Nawet w dokumentach sowieckich władz można znaleźć – przypomina Instytut – “krytyczne opinie społeczeństwa polskiego związane z wkroczeniem Armii Czerwonej do Polski, obawy z tym związane, a nawet protesty – przeciwko represjom i ograniczaniu wolności obywatelskich, jakie przyniosło zajęcie ziem polskich przez Sowiety”.

Odnotowane w opublikowanych dokumentach pozytywne reakcje ludności polskiej na wejście Armii Czerwonej na ziemie polskie IPN tłumaczy okresem pięciu lat niemieckiej okupacji. “Rzeczywistość szybko przyniosła rozczarowanie: Armia Czerwona wprawdzie usuwała Niemców z ziem polskich, ale jednocześnie odgrywała rolę parasola ochronnego dla procesu siłowego zaprowadzenia w Polsce komunistycznej dyktatury (…). Przytłaczającej większości Polaków wkroczenie Armii Czerwonej przyniosło nie wyzwolenie, ale nowe, choć niewątpliwie nieporównywalne z okupacją niemiecką zniewolenie” – podkreślił IPN.

Komunikat Instytutu kończy się pytaniem: “czy istotnie Polska ma powody do +wdzięczności+ wobec stalinowskiej Rosji?”.

“Usiłując postawić stronę polską w pozycji +wdzięczności+ za +wyzwolenie+ spod okupacji niemieckiej, strona rosyjska powinna pamiętać, że ziemie polskie dostały się pod tę najbardziej chyba brutalną w historii okupację w wyniku układów, zawartych przez Związek Sowiecki i III Rzeszę w sierpniu i wrześniu 1939 r., a istotą tych porozumień było zniszczenie Polski przez oba te totalitarne państwa” – zaznaczyli historycy Instytutu.

Sprawę w niedawnej rozmowie z PAP komentował także prezes IPN Jarosław Szarek. “Armia Czerwona nie przyniosła Polsce wolności, ale kolejne zniewolenie, kolejną okupację. Dla niektórych było to nie do końca jasne w pierwszych dniach wejścia czerwonoarmistów do polskich miast i wsi” – powiedział prezes IPN. Przypomniał też, że do dziś polskie instytucje szukają ok. 600 osób, które zostały zamordowane przez Sowietów w obławie augustowskiej. “To trzeba rozumieć: za regularną armią sowiecką wkraczali funkcjonariusze NKWD, którzy instalowali w Polsce zbrodniczy, totalitarny system komunistyczny” – tłumaczył Szarek.

Z dokumentów rosyjskiego resortu obrony wynika, że w latach 1944-1945 stosunek Polaków do Armii Czerwonej był bardzo pozytywny. “Na Lubelszczyźnie miejscowa ludność szczerze i burzliwie wyrażała zachwyt i sympatię dla Związku Radzieckiego i Armii Czerwonej” – czytamy w jednym z dokumentów.

Resort obrony Rosji podał, że dokumenty zostały odtajnione w lipcu 2017 roku i pochodzą z Archiwum Centralnego ministerstwa. (PAP)

Moim skromnym zdaniem to element czegoś co nazwałbym wojną hybrydowa. Walką o umysły Polaków. Moim zdaniem naszym strategicznym wrogiem jest Rosja. Nie wszyscy to wiedzą, a z całą pewnością nie wszyscy pamiętają. W czasie pokolenia internetu, nie książki, nie wiedzy, to co robi Rosja jest szczególnie trujące i niebezpieczne. Nie dzieje się to bez powodu. Ludźmi kierują emocje, rzadziej rozum i wiedza. Oni chcą nam odebrać emocje, które zwykle towarzyszą myśleniu o śmiertelnie wrogim państwie.