Druga Poprawka do Konstytucji USA, czyli prawo do posiadania i noszenia broni, ma ścisły związek z protestanckimi korzeniami Ameryki

Przeszukując Internet odkryłem bardzo ciekawą sprawę. Okazuje się, że Druga Poprawka do Amerykańskiej Konstytucji ma dość ścisły związek z protestantyzmem. Ściśle rzecz ujmując, genezy powstania Drugiej Poprawki należy szukać w obawach angielskich protestantów przed powrotem katolicyzmu – papistów jak wówczas pisano.

Autorem treści drugiej poprawki do Konstytucji USA jest James Madison. Dokonał on kompilacji kilku propozycji, które w tej materii się pojawiały. Jedna z nich zawierała słowa “ludzie mają prawo do posiadania i noszenia broni” wraz z frazą “dobrze zorganizowana milicja (…) wyszkolona w używaniu broni jest właściwą, naturalną i bezpieczną ochroną wolnego państwa”. Inna propozycja brzmiała, by zapewnić każdemu, kto z przyczyn religijnych nie chce posługiwać się bronią, by mógł on zapłacić komuś innemu “by nosił broń w jego zastępstwie”.

Pierwotna redakcja Drugiej Poprawki Madisona miała treść: Prawo ludzi do posiadania i noszenia broni nie może być naruszone; dobrze zorganizowana milicja jest niezbędna dla bezpieczeństwa wolnego państwa: ale żadna osoba, której religia nie zezwala na noszenie broni, nie może być zmuszana do osobistej służby wojskowej. Ostatecznie, przyjęto poprawkę o treści: Dobrze zorganizowana milicja jest niezbędna dla bezpieczeństwa wolnego państwa; prawo ludzi do posiadania i noszenia broni nie może być naruszone.

W USA pojawia się błędna wykładnia, że intencją Madisona było zapewnienie odpowiedniej obrony państwa, a więc cel ściśle militarny. Założona w 1992 r. grupa profesorów prawa Academics for the Second Amendment dowodzi przeciwnie, że Madison chciał określenia praw podstawowych (fundamental rights), a nie potrzeb państwa.

Drugim historycznym argumentem w dyskusji o Drugiej Poprawce jest powołanie się na tradycję uznawania prawa do noszenia broni w systemie brytyjskim. Tu właśnie przechodzimy to konotacji protestanckich. Chodzi o Chwalebną Rewolucję (The Glorious Revolution), podczas której protestancka ludność Anglii przepędziła katolickiego która Jakuba II. Po objęciu tronu, po ucieczce stronnika papistów, przez Marię Stuart i protestanckiego niderlandzkiego księcia Wilhelma Orańskiego, nadano lordom i ludowi pospolitemu Bill of Rights z 1688 r.

Ten akt prawa w Artykule VII stanowi, że protestanci mają prawo do posiadania “broni w celu swojej obrony, odpowiedniej do ich stanu i w ramach ustanowionych przez prawo”. Historycy konstytucjonalizmu odczytują ten przepis jako odpowiedź na potrzebę zabezpieczenia populacji protestanckiej i całej Anglii przed powrotem katolicyzmu. W preambule Bill of Rights dla uzasadnienia prawa do broni podano jako powód rozbrojenie kilku dobrych protestanckich poddanych, w czasie gdy papistów uzbrojono i pozostawiono w służbie sprzecznie z prawem. Nie ma zatem wątpliwości o intencje.

Jak podaje Mikołaj Barczentewicz: Amerykański Profesor historii prawa z George Mason Law School, Joyce Lee Malcolm twierdzi, że: “Ten artykuł ustanowił osobiste prawo. Ani ten artykuł ani żadne z oskarżeń [wobec króla Jakuba II] nie łączyło posiadania broni ze służbą w milicji.” Malcolm konkluduje: “przez przyjęcie Drugiej Poprawki, Amerykanie odziedziczyli szeroko aplikowalne i solidne osobiste prawo (individual right).”

Taka to krótka historia dowodząca tego, że prawo do noszenia i posiadania broni ma ścisły związek z protestantami, a zatem z Biblią. To połączenie jest niezwykle ważne. Protestanci swoich przekonań nie wywodzą z niczego, a właśnie z przekazu biblijnego.

Protestantyzm to najkrócej ujmując ruch religijny, który powstał na skutek zaprotestowania przez Marcina Lutra wobec katolickich (papieskich) praktyk sprzedawania za pieniądze odpustów. Marcin Luter twierdził, że to herezja, nie wy wobec Biblii, bo Biblia naucza:

Teraz natomiast, niezależnie od Prawa, objawiła się sprawiedliwość Boża, poświadczona przez Prawo i Proroków. Jest to sprawiedliwość Boża oparta na zawierzeniu Jezusowi Chrystusowi i dostępna dla wszystkich, którzy wierzą. Nie ma przy tym wyjątków – wszyscy zgrzeszyli i są pozbawieni Bożej chwały. Usprawiedliwienie natomiast otrzymują w darze, z Jego łaski, dzięki temu, że Jezus Chrystus dokonał odkupienia.

Jak widać z tego krótkiego fragmentu rozdziału 3 listu Pawła do Rzymian, odpusty to diabelski pomysł czyli papieski, bez związku z Biblią. Nie o odpustach jednak miało być, a o oprawie do broni.

Jak widzicie reformacja przyniosła także tą dobrą rzecz, że protestanci gwarantowali sobie prawo do broni, które na trwale się zakotwiczyło w protestanckiej Ameryce. Druga Poprawka swoim blaskiem świeci przepięknie do dziś. Jest tak dzięki protestanckim twórcom Ameryki! Tak się zastanawiam, a może wielki opór przed prawem do broni w polskich elitach wynika z faktu, że to elity katolickie, pełno tam papistów. Historycznie rzecz ujmując, byłby taki wniosek uzasadniony.

O tym jak Amerykanie uzasadniają prawo do posiadania i noszenia broni