Znakowanie broni oraz odrębnych, istotnych części broni palnej zgodnie z przepisami prawa – jest niezgodne z oczekiwaniami policyjnych ekspertów
- Autor: Andrzej Turczyn
- 22 grudnia 2018
- Brak komentarzy
Zaobserwowałem bardzo niebezpieczne policyjne pismo, które po raz pierwszy pojawiło się w Wydziale Postępowań Administracyjnych w Olsztynie, ale dochodzą mnie póki co plotki, że sprawa nabiera ogólnopolskiego charakteru.
Sprawa bardzo niebezpieczna dla koncesjonowanych sprzedawców broni palnej, ale i nie tylko. Bardzo niebezpieczna również dla posiadaczy broni.
Jakiś czas temu WPA w Olsztynie zaczęło rozpowszechniać pouczenie dla nabywcy broni, o takiej oto treści:
Dokument przybrał formę urzędową, chociaż nie znajdzie nikt w żadnym przepisie powszechnie obowiązującego prawa delegacji do stworzenia takiego dokumentu czy nawet nawiązania do takiej treści, którą miałby podpisywać przyszły nabywca broni palnej.
Dokument zawiera trzy akapity. Pierwszy akapit zawiera informacje nieprawdziwe, chociaż z odwołaniem do przepisów prawa. Dwa pozostałe akapity, na bazie bzdur napisanych w akapicie pierwszym, zawierają bezprawne groźby sprowadzenia postępowania karnego, skierowane wobec posiadaczy i sprzedawców broni palnej.
Przyjrzyjmy się uważnie pierwszej części dokumentu oraz przepisom prawa, które zostały w nim przywołane.
Autor formularza odwołując się do konkretnych przepisów ustawy o broni i amunicji, poucza o ich treści.
Przepis art. 18 ust. 3 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym ma brzmienie:
Broń palna oraz każda odrębna, istotna część broni palnej podlegają oznakowaniu przez producenta.
Przepis art. 27 ust. 3 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym ma brzmienie:
Importowana broń palna oraz odrębne, istotne części broni palnej podlegają oznakowaniu indywidualnym numerem seryjnym, zawierającym dane, o których mowa w art. 18 ust. 3a.
Z art. 18 ust. 3 cytowanej ustawy wynika dla obowiązek nałożony na producenta broni:
1/ oznakowania broni palnej, oraz
2/ oznakowania odrębnej, istotnej części broni palnej.
Każda broń palna składa się z części, a niektóre z tych części ustawa nazywa istotnymi częściami broni. Zgodnie z art. 5 ust 2 ustawy o broni amunicji istotnymi częściami broni palnej i pneumatycznej są: szkielet broni, baskila, lufa z komorą nabojową, zamek, komora zamkowa oraz bęben nabojowy.
Redakcja przepisu art. 18 ust. 3 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w związku z art. 5 ust 2 ustawy o broni i amunicji przy uwzględnieniu logicznego rozumowania, nakazuje przyjęcie wniosku, że istotne części broni mogą być odrębne i mogą nie być odrębne. Zauważa to zresztą i policyjny autor, pisząc o składowych częściach broni palnej, będących istotnymi częściami broni.
Istotna część broni ma być oznakowana o ile jest odrębna. Odrębna od czego? Odrębna od broni, o której stanowi część pierwsza przepisu art. 18 ust. 3 ustawy.
Odrębnymi, istotnymi częściami broni, są te części broni, które nie są częściami składowymi broni palnej. Za każdym razem trzeba pamiętać, że art. 18 ust. 3 jest zamieszczony w ustawie, która określa wykonywanie działalności gospodarczej, a przepis art. 18 skierowany jest do producenta broni. Z punktu widzenia producenta broni istnieją istotne części broni palnej, które są składnikiem produkowanej broni oraz istotne części broni, które są odrębnie wprowadzane do sprzedaży. Np. części zamienne itp.
Aby z przepisu wywieść wniosek, jaki wywiedli policyjni eksperci, przepis art. 18 ust. 3 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, musiałby mieć zupełnie inne brzmienie. Przykładowo takie:
Broń palna oraz każda odrębna, istotna część broni palnej podlegają oznakowaniu przez producenta.
Policyjni eksperci wywiedli wniosek, że każda istotna część broni ma być oznaczona, niezależnie od tego czy jest ona odrębna czy jest elementem składowym broni palnej. Policyjni eksperci wprost napisali, że wszystkie istotne części broni palnej mają być oznaczone także wówczas gdy są częścią składową broni. Uznali zatem, że część przepisu prawa jest niepotrzebna, błędnie napisana, Całkowie zbędna.
Słowo “odrębna” w przepisie art. 18 ust 3 ustawy, jest zdaniem policyjnych ekspertów niepotrzebna. Wniosek policyjny można by wywieść z przepisu prawa tylko wówczas, gdyby w przepisie słowo “odrębna”, nie istniało.
Problem jednak polega na tym, że to nie policyjni eksperci piszą przepisy prawa i to nie im decydować o tym czy i która część ustawy jest zbędna. To świat idealny. W świecie tego dziadowskiego państwa wiemy doskonale jak to jest. Tu byle jaki urzędnik robi co chce.
Do bardzo ciekawych wniosków prowadzi uważna analiza prac nad projektem ustawy, który wpłyną do Sejmu III kadencji w styczniu 2001 roku i miał numer druku sejmowego 2577 oraz zmiany brzmienia art. 18 ust. 3 ustawy, która miała miejsce w 2011 roku.
Brzmienie przepisu art. 18 w rządowym przedłożeniu było następujące:
Prace w komisji po pierwszym czytaniu projektu doprowadziły do nadania nowego brzmienia projektowanemu art. 18. W sprawozdaniu komisji (druk sejmowy 2979), art. 18 otrzymał brzmienie:
Przepis art. 18 ust. 3 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym wszedł w życie w takim brzmieniu i obowiązywał do 10 marca 2011 roku.
Z dniem 10 marca 2011 roku przepis otrzymał brzmienie aktualnie obowiązujące, a prace sejmowe nad projektowanymi zmianami ostatecznie pokazują, że zmiana przepisu i nadanie mu obecnego brzmienia nie było zabiegiem przypadkowym, a celem zmiany była rezygnacja z oznaczania każdej istotnej części broni, także w przypadku gdy te istotne części są składowymi częściami broni palnej.
Zmiana art. 18 ust. 3 zaproponowana została w trakcie prac nad rządowym projektem ustawy zmianie ustawy o broni i amunicji oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (druk sejmowy 3388, VI kadencja Sejmu).
W przedłożeniu rządowym (druk sejmowy 3388) przepisowi art. 18, w istotnym dla wpisu zakresie, proponowano nadać następujące brzmienie:
Gdyby przepis został uchwalony w takim brzmieniu, nie byłoby wątpliwości co do konieczności oznakowania każdej istotnej części broni, również tej, która jest częścią składową broni palnej. W przepisie nie pojawia się słowo o odrębności, a sposób znakowania broni miał polegać na umieszczeniu oznaczenia na każdej istotnej części broni palnej. Sprawa jednoznaczna.
Jednak tak się nie stałoi już na etapie pierwszego sprawozdania podkomisji, z dnia 19 października 2010 r. (do druku sejmowego 3388), przepisowi art. 18 zaproponowano nadać istotnie inne brzmienie:
Jak widać pojawiła odmienna redakcja art. 18 ust. 3. Pojawiło się słowo “odrębna”, a co bardzo istotne zniknął projektowany ust. 3c, w którym projektowano znakowanie broni palnej przez oznaczanie każdej istotnej części broni.
W kolejnym sprawozdaniu podkomisji, z dnia 25 października 2010 roku (do druku sejmowego 3388) powtórzono projektowaną redakcję art. 18 ust 3 oraz pozostałych ustępów odnoszących się do znakowania broni palnej:
Ostatecznie Komisja Spraw Wewnętrznych i Administracji (druk sejmowy 3499) w sprawozdaniu z dnia 27 października 2010 r., które kończyło pracę po pierwszym czytaniu, przyjęło brzmienie art. 18 ust. 3 zgodnie z propozycją podkomisji. Oznaczeniu miała podlegać broń oraz każda odrębna, istotna części broni palnej:
Stenograficzne zapisy posiedzeń podkomisji nie istnieją, zaś z zapisów posiedzeń komisji niewiele wynika w zakresie redakcji art. 18 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
Z informacji uzyskanych od Jarosława Lewandowskiego uczestnika prac w podkomisji wynika, że celem prac komisyjnych było takie ukształtowanie przepisów, co wynika jednoznacznie z przedstawionej ewolucji ich treści w trakcie prac, aby odpowiadały zapisowi art. 4 dyrektywy (91/477/EWG).
W 2010 roku przepis art. 4 ust. 1 miał brzmienie:
Państwa członkowskie gwarantują, że broń palna lub jej istotna część wprowadzona na rynek została oznakowana i zarejestrowana zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy albo że została pozbawiona cech użytkowych.
Dyrektywa przewiduje znakowanie broni palnej lub istnych części broni palnej wprowadzonych na rynek. Istotne części broni, będące składowymi częściami broni palnej, nie są wprowadzone na rynek. Wprowadzona na rynek jest broń palna. Istotne części broni wprowadzone na rynek, nabierają cechy odrębności i wówczas podlegają oznaczeniu.
Na koniec wypada dodać, że nic nie zmieniło się po ostatniej zmianie dyrektywy. W dyrektywie zmianie uległ min. art. 4 jednak zmiana nie prowadza obowiązku znakowania istotnych części broni, będących składowymi częściami broni palnej, wprowadzonych na rynek.
Aktualne brzmienie art. 4 ust. 1 jest następujące:
W odniesieniu do broni palnej wytworzonej lub przywiezionej do Unii, począwszy od dnia 14 września 2018 r. państwa członkowskie zapewniają, aby każda taka broń palna lub każdy istotny komponent wprowadzone do obrotu:
a) zostały opatrzone czytelnym, trwałym i niepowtarzalnym oznakowaniem, niezwłocznie po wytworzeniu i najpóźniej przed wprowadzeniem ich do obrotu lub niezwłocznie po przywozie do Unii; oraz
b) zostały zarejestrowane zgodnie z niniejszą dyrektywą niezwłocznie po wytworzeniu i najpóźniej przed wprowadzeniem ich do obrotu lub niezwłocznie po przywozie do Unii.
Ponownie mamy tak zredagowany przepis, który nakazuje znakowanie broni lub każdego istotnego komponentu broni wprowadzanych do obrotu. Broń palna wprowadzana do obrotu to nie jest wprowadzanie do obrotu iluś tam istotnych części/komponentów broni. Wprowadzanie do obrotu istotnych części/komponentów broni podlega takim samym restrykcjom jak wprowadzanie broni do obrotu, ale tylko wówczas, gdy są odrębne od broni.
Można napisać: oto cała tajemnica oznaczania broni i odrębnych, istotnych części broni palnej. Skończę na tym wykład prawa dotyczący akapitu pierwszego pisma olsztyńskiego WPA. Czas na uważną lekturę dwóch pozostałych akapitów, które są niezwykle istotne.
Kolejny akapit podsumowuje wszystko i objawia to co będzie później. Sprawdź obywatelu kapitalistę, handlarza śmiercią, tj. sprzedawcę broni palnej, bo to może być złowrogi przestępca. Jak sprzeda ci obywatelu broń, oznaczą zgodnie z przepisami prawa, ale niezgodnie z oczekiwaniami ekspertów z WPA, to marny wasz wspólny los – WPA w Olsztynie ostrzega:
Z akapitu płynie szeregu pouczeń i ostrzeżeń skierowanych do koncesjonowanych sprzedawców broni palnej i do jej nabywców:
1/ jak broń oraz odrębne, istotne elementy broni palnej będą oznaczane nie tak jak chce WPA w Olsztynie, ale zgodnie z prawem, będą składane przez dzielnych policjantów zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez sprzedawcę broni palnej; kto wie może i na kupującego jakiś paragraf dzielni policjanci wynajdą, a co im tam;
2/ broń, w której wszystkie stanowiące jej części składowe, istotne elementy broni nie będą oznaczone, co jest zgodne z przepisami prawa, będzie odbierana i będzie trzymana jako dowód w policyjnym depozycie;
3/ gdyby się zdarzyło tak, że jakiś sąd posłucha ekspertów z WPA, broń oznaczona zgodnie z przepisami prawa, ale niezgodnie z wytycznymi ekspertów z WPA, przepadnie.
Kończę.
Tworzyłem ten wpis pół dnia. Męcząca to była praca. Myślę jednak, że warto było się pomęczyć, bo przewiduję poważne problemy jakie szykuje nam dzielna policja oraz jeszcze dzielniejsze Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Bardzo niedobre wiadomości do mnie z tamtych stron docierają, strzeżcie się.
Sprzedawcy broni palnej ruszcie wreszcie się. Wasza bierność, wasze niezaangażowanie w działania społeczne, sprawia takie bezprawie jak to.
Na podstawie tego pisma powinni znaleźć się odważni sprzedawcy, którzy zdecydują pozwać WPA w Olsztynie o zakazanie im przez sąd rozpowszechniania fałszywych informacji, które odstraszać mogą potencjalnych nabywców broni palnej. Przecież te policyjne pogróżki przekładają się na pieniądze.
Rozwiązania prawne się znajdą, tylko muszą znaleźć się odważni, którzy podejmą wyzwanie stawienia czoła policyjnemu bezprawiu.