Proces policjanta oskarżonego o bezprawne użycie broni

2021-02-17 12:20 (PAP) Białystok/ Proces policjanta oskarżonego o bezprawne użycie broni wobec uciekiniera

Przed Sądem Rejonowym w Białymstoku rozpoczął się w środę proces policjanta, który użył broni i postrzelił mężczyznę uciekającego przed zatrzymaniem do odbycia kary. Prokuratura uznała, że doszło do przekroczenia uprawnień i w tej konkretnej sytuacji oddanie strzałów było bezprawne.

Uciekinier został ranny w pośladek; przed sądem mówił, że nie ma pełnej sprawności w nodze. W sprawie na status oskarżyciela posiłkowego, domaga się ponad 65 tys. zł odszkodowania i zadośćuczynienia. Chodzi m.in. o utracone zarobki w ciągu pięciu miesięcy od zdarzenia.

Według aktu oskarżenia, 11 listopada 2019 r. policjanci z “drogówki” na jednym z białostockich osiedli zatrzymali kierowcę do kontroli w związku z wykroczeniem na drodze; chodziło o przekroczenie prędkości. W czasie sprawdzania personaliów 39-latka w bazie danych okazało się, że jest on poszukiwany, bo w wyznaczonym terminie nie stawił się do odbycia kary; chodziło o pół roku więzienia za przestępstwa narkotykowe.

Gdy policjanci chcieli go zatrzymać, zaczął uciekać. Jeden z funkcjonariuszy użył broni służbowej i oddał trzy strzały z pistoletu. Pierwszy był ostrzegawczy, jedna z dwóch kolejnych kul trafiła uciekającego w prawy pośladek. Ranny trafił do szpitala, potem na krótko do więzienia. Zaległą karę odbywał w formie dozoru elektronicznego.

Ostatecznie Prokuratura Rejonowa Białystok-Północ oskarżyła interweniującego 30-letniego policjanta, sierżanta w pionie ruchu drogowego Komendy Miejskiej Policji w Białymstoku. Zarzuciła mu, że w związku z pełnioną funkcją publiczną funkcjonariusza policji przekroczył swoje uprawnienia, bo użył broni służbowej, “nie mając podstawy prawnej, a tym samym faktycznej”, raniąc uciekającego w pośladek, przez co działał “na szkodę interesu prywatnego” tego mężczyzny.

Według śledczych, kluczowe dla sprawy było to, że policjanci nie dokonali formalnie zatrzymania, gdy dowiedzieli się z bazy danych, iż kierowca jest poszukiwany. Prokuratura zwraca uwagę, że przepis dotyczący zasad użycia broni przez funkcjonariuszy jest tak skonstruowany, że jeśli policjanci nie dokonali faktycznej czynności zatrzymania, to w tej sytuacji nie mieli prawa broni użyć.

Oskarżony funkcjonariusz do zarzutu nie przyznaje się, przed sądem odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania. W śledztwie zrobił to samo.

Sąd rozpoczął w środę postępowanie dowodowe. “W tej chwili dużo nie pamiętam, tylko że zostałem zatrzymany i postrzelony. Pamiętam, że straciłem przytomność i obudziłem się w szpitalu, chyba już po operacji” – mówił postrzelony przez policjanta 39-latek. Nie pamiętał szczegółów przebiegu interwencji.

W śledztwie zeznał, że przyjechał do Białegostoku niespełna dwa tygodnie wcześniej z Belgii, gdzie pracował na budowie. Chciał starać się o możliwość odbycia kary pół roku więzienia w trybie dozoru elektronicznego i w tym czasie pracować w kraju. O kluczowym momencie mówił, że o ucieczce zdecydował impuls. Jak zeznawał w śledztwie, jeden z policjantów poprosił go, żeby poszedł z nim do radiowozu, ale nie mówił mu, że jest zatrzymany.

Przy radiowozie miał mu nakazać, by wsiadł do środka. “Mówiłem, że dzięki – postoję. Wtedy jeden z policjantów (…) rękoma próbował mnie złapać na siłę i chyba wprowadzić do radiowozu. Pamiętam, że wówczas odepchnąłem jego ręce, odwróciłem się i zacząłem uciekać. To był z mojej strony impuls, nie wiem czemu to się tak stało, ale uciekałem. Nie pamiętam, co się dalej działo” – wynikało z zeznań 39-latka, które odczytywał sąd.

“Ani razu nie słyszałem, aby policjant powiedział do mnie, że jestem zatrzymany (…). Gdyby to powiedzieli, nie byłoby tej całej sytuacji, bo ja bym nie uciekał” – zapewniał. Mówił też, że w czasie ucieczki strzałów nie słyszał.

Pytany przez swego pełnomocnika dodał, że szkoda jaką poniósł, to przede wszystkim uszczerbek na zdrowiu. “Nie jestem w pełni zdrowy i wiem, że nie będę” – powiedział. Mówił też, że w czasie leczenia, a potem w trakcie rehabilitacji i odbywania kary więzienia w formie dozoru elektronicznego, nie pracował, nie miał więc dochodów. Teraz znowu na stałe pracuje jako robotnik budowlany w Belgii z podobnymi dochodami, jak przedtem – ale zaznaczył, że przed pracodawcą ukrywa fakt swojej niepełnej sprawności fizycznej. (PAP)

Jestem zdania, że z błahych powodów nie należy używać broni i dotyczy to każdego, a przede wszystkim funkcjonariusza państwa. Broń to nie zabawka, broń to nie u rządzenie do pokazywania swojej władzy. Broń to ultima ratio – środek ostateczny. Gdyby policjant formalnie dokonał zatrzymania i oddał strzał, też bym krytykował, bo powód że ktoś ma iść do więzienia, nie jest powodem aby narażać kogoś na utratę zdrowia czy życia.

Dorosły już jestem i widziałem wiele ludzkiej krzywdy i bezprawia abym reagował na słowa, że sam sobie winien, powinien wykonywać polecenia policjanta. Takie słowa moim zdaniem wynikają z niezrozumienia tego, że to nie władza i polecenia są wartością. Wartością jest życie ludzkie. Życiem nie można szafować w celu realizowania takiej błahostki przy tej wartości jak polecenia policjanta.