Na przestrzeni dziejów przywódcy polityczni czasami zachowywali się w dziwny sposób, przejawiając objawy nerwicy, traumy i lęku. Lista osób wykazujących oznaki szaleństwa jest długa. Nabuchodonozor, król Babilonu w latach 604-562 p.n.e., nie krył swoich ambicji podboju świata i uważał się za bóstwo. Kaligula, cesarz rzymski, próbował mianować swojego konia na urząd konsula. Iwan Groźny powiększył terytorium Rosji, stworzył tajną policję i zamordował własnego syna. Adolf Hitler i Józef Stalin rywalizowali ze sobą o miano światowego symbolu nienawiści, zła i szaleństwa.

W tym tygodniu Rosja może przypomnieć sobie to szaleństwo, ponieważ właśnie teraz przypada rocznica wygłoszenia przemówienia, w którym potępiono radziecki reżim strachu i terroru. 25 lutego 1956 r. Nikita Chruszczow, przywódca Związku Radzieckiego, wygłosił na XX Zjeździe Partii Komunistycznej przemówienie, w którym potępił swojego poprzednika Józefa Stalina jako brutalnego despotę. Ujawnił okrucieństwa reżimu, procesy członków Biura Politycznego, zabójstwo Siergieja Kirowa w 1934 r. oraz egzekucje rywali politycznych przeprowadzone w związku z tym zabójstwem. Chruszczow podał, że w latach 1937-1938 na rozkaz Stalina zginęło 98 ze 139 członków Komitetu Centralnego partii.

Szaleństwo było często przedstawiane w literaturze pięknej. James Bond stawiał czoła Blofeldowi, Goldfingerowi, Scaramandze i innym szaleńcom dążącym do zniszczenia świata. Być może najbardziej znanym i zabawnym przykładem obłędu jest Don Kichot, poszukujący przygód i próbujący dokonać heroicznych czynów, myląc wiatraki z olbrzymami i atakując je, a także walcząc ze stadem owiec, co miało być przykładem idei rycerskości. Bohater ten myli ludzi i miejsca, myli rzeczywistość z fikcją w swoim wyobrażeniu dawnej chwały, wymyśla problemy tam gdzie ich nie ma i jednostronnie wyzywa na pojedynek wyimaginowanego przeciwnika. Paralela sympatycznego Dona z nieludzkim prezydentem Rosji jest oczywista.

Władimir Putin, agent KGB przez 16 lat, ambitny, bezwzględny i próżny. Jego wątpliwe zachowania maskują pragnienie zniszczenia całego kraju i narodu, co jest celem podobnym do tego jaki przyświecał nazistowskim Niemcom. Zachodni przywódcy polityczni mogli źle odczytać Putina, zawsze dobrze ubranego, utalentowanego muzycznie, dumnego z demonstrowania siły fizycznej i posiadającego ogromną posiadłość nad Morzem Czarnym.

Ze względu na jego wcześniejsze ograniczone interwencje wojskowe, Zachód nie docenił jego ambicji i gotowości do użycia większej siły w otwartym akcie agresji. Wszystko aby osiągnąć swoje cele. Jego niesprowokowana wojna z Ukrainą nie pozostawia miejsca na błędne kalkulacje dotyczące jego celów oraz ideologii, jak i emocji które nim kierują. Jest imperialistą popierającym przemoc i toksyczną agresję, grożącym tym narodom które uważa za przeszkodę w działaniach Rosji.

Pytanie brzmi, czy Putin jest całkowicie zdrowy na umyśle? “Nie mamy do czynienia z człowiekiem zdrowym na umyśle” – powiedział Michaił Chodorkowski, były rosyjski potentat naftowy. Chodorkowski, niegdyś uważany za najbogatszego człowieka w Rosji, zanim uciekł do Londynu spędził dziesięć lat w więzieniu (2003-13) po pokazowym procesie. Putin, jak sam mówi, chce uczynić Rosję znowu wielką i pragnie by przyszłość zapamiętała go jako wielkiego władcę Rosji. Putin może postrzegać siebie jako reinkarnację Włodzimierza Wielkiego, władcy Kijowa, który nawrócił starą Ruś w 988 roku.

Przełożenie zachowań Putina na problemy psychiczne sugerują w różny sposób zarówno politycy, jak i autorytety medyczne. Jednym z nich jest brytyjski minister obrony Ben Wallace który ostrzegł, że Putin nie jest przy zdrowych zmysłach, a to co robi jest głęboko irracjonalne. To oskarżenie o nieracjonalność może być uzasadnione w świetle niesprowokowanej agresji Putina na suwerenny naród, jego fantazji na temat spisków, oskarżeń o planowanie ludobójstwa na Ukrainie i poszukiwanie broni nuklearnej oraz jego absurdalnych historycznych nawiązań. Nie wiadomo czy Putin zamierza zagarnąć całą Ukrainę, czy też ograniczyć swoją kontrolę do wschodniej Ukrainy i jej stolicy. Pokazał się jednak jako betonowy imperialista, opowiadając sfabrykowane historie o de-nazyfikacji Ukrainy i malując jej przywódcę jako terrorystę.

Te fałszywe oskarżenia są szczególnie wymowne z trzech powodów. Po pierwsze, Zelenski jest Żydem, a jego dziadek był sowieckim oficerem w czasie II wojny światowej. Po drugie, Putin mówi o jednym narodzie, Ukraińcach i Rosjanach, “jednej całości”, co przypomina nazistowskie hasło “ein volk”. W rzeczywistości Zelenski jest rosyjskojęzyczny, wychował się w zrusyfikowanym południowo-wschodnim regionie Ukrainy i który zdobył 72% głosów w wyborach prezydenckich w kwietniu 2019 roku. Niegdyś aktor komediowy bez doświadczenia w polityce, obecnie 44-letni Zieleński szybko dojrzał do tego, by stanąć na czele walki o swój kraj, prezentując przekonującą retorykę, osobistą odwagę i godne męstwo, a nawet symbolicznie występując publicznie w oliwkowo-zielonej koszulce w stylu wojskowym.

W przemówieniu wygłoszonym w Izraelu 14 grudnia 2021 r. Zelensky mówił, jak się okazało proroczo: “Wiemy jak to jest nie mieć własnego państwa, wiemy co to znaczy bronić własnego państwa, naszej ziemi, za pomocą dostępnej broni, za cenę własnego życia”. Przeciwstawił się Putinowi: “kiedy nas zaatakuje zobaczy nasze twarze, a nie plecy”.

Trzecim czynnikiem jest podobne do Goebbelsa szerzenie przez Putina dezinformacji i agresji: pucz w Czarnogórze, zamachy w Londynie i Bułgarii, ataki w Czeczenii, Górskim Karabachu, Abchazji i Osetii Południowej.

W świecie medycznym pojawiły się pytania o stan umysłu Putina. Czy Putin cierpi z powodu skutków mgły pocovidowej, która może wpływać na zdrowie psychiczne i na zdolność ważenia ryzyka w polityce, co może wiązać się z utratą kontaktu z rzeczywistością, lekkomyślnością, niezdolnością do podejmowania trafnych decyzji i zamroczeniem umysłu? Niektórzy lekarze sugerują, że pandemia i fizyczna izolacja mogły doprowadzić nie tylko do oderwania od rzeczywistości, ale także do pychy, w której to co osobiste jest tożsame z tym co narodowe.

Działania Putina można również rozpatrywać w świetle faktu, że najwyraźniej ma on dość wąskie grono doradców politycznych i wojskowych, z których większość wywodzi się z KGB z lat 80-tych. Ludzie ci mają niewielkie doświadczenie zarówno bojowe jak i dyplomatyczne. Żaden z nich nie jest gotów zakwestionować aroganckiego poglądu Putina na temat jego polityki wobec Ukrainy i ambicji jej odzyskania. Putin jest nieufny wobec wszystkich, jego ochrona jest tak ścisła, że osoby mające się z nim spotkać spędzają kilka dni w strzeżonej izolatce, a następnie przechodzą przez tunel ze środkami dezynfekującymi.

Jednak obecnie, oficjalnie i powszechnie manifestowane jest zrozumienie Putina takiego jakim jest w istocie. Jako człowieka który w młodości działał w gangach ulicznych w Leningradzie i już jako uczeń ochoczo wstąpił do KGB. Cieszy fakt, że organizacje zachodnie coraz częściej reagują na utratę kontaktu Putina z rzeczywistością. Rosja ma zakaz udziału w konkursie piosenki Eurowizji w Turynie w maju 2022 roku, jednym z największych wydarzeń telewizyjnych na świecie, a mieszkańcy Rosji nie będą mogli głosować w konkursie. Piłkarska Liga Mistrzów została przeniesiona z Sankt Petersburga do Paryża. Grand Prix Formuły 1 zostało przeniesione z Soczi. Roman Abramowicz, właściciel klubu piłkarskiego Chelsea przekazał kierowanie klubem niezależnej organizacji. Pisana dzisiaj historia w dobitny sposób pokazuje problem jaki stwarza polityczny władca który nie jest przy zdrowych zmysłach.

Michael Curtis (www.americanthinker.com)

tłumaczył MR