Szczepionki na Covid i ich potencjalne efekty uboczne.

Z każdym dniem opinia publiczna konfrontowana jest z coraz groźniej brzmiącymi wiadomościami dotyczącymi szczepionek przeciw COVID. O tym że szczepionki nie zapobiegają zakażeniom wirusem COVID, ani nawet jego rozprzestrzenianiu się, wiadomo od dawna. Jednak skutki zdrowotne po wprowadzeniu preparatu do organizmu obejmują niemal wszystko to co może działać na niego negatywnie. (www.saveusnow.org.uk)

“Nie ma ani jednego organu, ani jednej funkcji organizmu która pozostałaby nienaruszona” – powiedział Arne Burkhardt, profesor medycyny sądowej w Instytucie Patologii w Reutlingen.
(pandemictimeline.com)

Tak mało napisano o tym dlaczego na przykład pojawiły się takie “efekty uboczne” jak zapalenie mięśnia sercowego, że nie sposób nie zadać sobie pytania: Czy ktokolwiek rozumie, jak faktycznie działają te specyfiki?

W dalszej części artykułu przedstawiono trzy najgroźniejsze powikłania, i opisano w jaki sposób zastrzyki na COVID mogą wpływać na mechanikę każdego z nich.

1 – Zapalenie mięśnia sercowego.

Bladożółty płyn w fiolce Pfizer lub Moderna zawiera miliardy mikroskopijnych grudek tłuszczu zwanych nanocząsteczkami lipidowymi. Każda z nich to niewiarygodnie mała otoczka, w której ukryty jest nowy lek: posłańcze RNA. Po wstrzyknięciu, połączenie nanocząsteczek i mRNA staje się dobrze zamaskowanym drapieżnikiem.

Według danych firmy Pfizer, mniej niż połowa nanocząsteczek pozostaje w ramieniu w które zostały wstrzyknięte. Większość prześlizguje się przez drobne szczeliny w tkance mięśniowej i dostaje się do krwiobiegu. Krew żylna przyspiesza ich transport do serca, które je pompuje i rozprowadza po całym organizmie.

W zależności od poziomu wysiłku fizycznego od 5 do 25% tych cząsteczek trafia do krążenia wieńcowego. (www.sciencedirect.com)

Dlaczego jest to tak ważne? Należy tutaj wziąć pod uwagę dość dużą liczbę nanocząsteczek które przedostają się do tkanki ludzkiego serca: od 50 do 250 milionów z każdego miliarda który przechodzi do żył w ramieniu.

Krążenie wieńcowe rozgałęzia się na mikroskopijne naczynia włosowate, które dostarczają składniki odżywcze do komórek mięśnia sercowego. A ponieważ nanocząsteczki opracowane przez firmy Pfizer i Moderna maskują się jako trójglicerydy, komórki mięśnia sercowego mogą wyłapywać je z krążenia jako pokarm.

Wyobraźmy sobie teraz szok, jaki przeżywa każda ciężko pracująca komórka serca która wchłonie jedną z tych cząsteczek. Oczekując pożywienia komórka rozpakowuje otoczkę i voila! Świeżo dostarczone posłańcze RNA opanowuje aparat białkotwórczy komórki, wyrzucając znaną toksynę – białko kolców koronawirusa.

Bardzo szybko, za pomocą pilnych sygnałów biochemicznych, zaatakowana komórka przekazuje wiadomość o swoim stanie układowi odpornościowemu, który przygotowuje wszystko co potrzebne do jej zniszczenia.

Wygenerowany atak immunologiczny na komórki mięśnia sercowego jest oczywiście istotą zapalenia mięśnia sercowego. Obce RNA przejmuje kontrolę nad produkcją białek w komórkach, przekształcając je we wrogów organizmu, a układ odpornościowy przekształca je w bezużyteczną tkankę bliznowatą. Proces ten jest nieodwracalny, ponieważ komórki mięśnia sercowego nie regenerują się.

Według CDC zapalenie mięśnia sercowego wywołane przez szczepionki COVID jest “rzadkie” i “łagodne”, ale gdzie są dowody na potwierdzenie tego stwierdzenia? Dane firmy Pfizer wskazują, że każda szczepionka – przynajmniej częściowo – dostaje się do krwiobiegu. Oznacza to, że CDC ma ciekawe wyobrażenia na temat słowa “rzadkie”. Kliniczne zapalenie mięśnia sercowego nigdy nie jest “łagodne”. Zjawisko które zabija tysiące komórek mięśnia sercowego lepiej klasyfikować jako “poważne” lub “ciężkie”. Nawet jeśli osoba badana nie umiera od razu, to czy można założyć, że doświadcza ona trwałego uszczerbku na zdrowiu? I czy proces ten nie kumuluje się z każdym kolejnym zastrzykiem?

Biorąc pod uwagę, że około 40% dochodów CDC pochodzi z patentów i produktów szczepionkowych, skąd możemy mieć pewność że ci eksperci nie działają kierując się jedynie chęcią zysku?

2 – Uszkodzenie naczyń krwionośnych i ryzyko zawału serca.

Teraz zwróćmy uwagę na produkt końcowy nanocząsteczek lipidowych- białko COVID spike. Białko spike, zmuszone do reprodukcji przez posłańcze RNA, odrywa się od błon komórkowych i dostaje się do ogólnego obiegu. Stamtąd zakłuwa i dezaktywuje białko ACE-2, które znajduje się na wewnętrznej wyściółce naczyń krwionośnych.

Dezaktywacja ACE-2 ma ogromne konsekwencje dla organizmu: Jego utrata prowadzi do stresu oksydacyjnego w naczyniach krwionośnych, co z czasem naraża pacjenta na ryzyko uszkodzenia narządów i wystąpienia zakrzepów krwi.

Czy stres oksydacyjny może utrzymywać się przez miesiące, a nawet dłużej? Badanie przeprowadzone na chomikach, którym wstrzyknięto białko spike wykazało, że uszkodzony ACE-2 nie został zastąpiony przez komórki ssaków (www.ncbi.nlm.nih.gov). Albo komórki nie wyczuły, że ACE-2 został “ukłuty”, albo nie wygenerowały sygnału do zastąpienia zakażonego ACE-2 jego świeżą wersją. Ujmując to w bardziej naukowy sposób: Wstrzyknięte białko kolców obniżyło regulację ACE-2, prawdopodobnie na tak długo jak długo komórki pozostawały żywe.

Czy cokolwiek z tego odnosi się do ludzi? Wykorzystując wyniki uzyskane przez laboratorium PULS w wyniku przeprowadzenia badania na dużej grupie pacjentów zaliczających się do grupy wysokiego ryzyka, badacze odkryli, że przyszłe ryzyko zawału serca pozostało prawie trzykrotnie wyższe przez okres 10 tygodni po przyjęciu dwóch dawek szczepionki mRNA. (www.ahajournals.org)

3 – Choroby neurodegeneracyjne. (www.neurodegenerationresearch.eu)

Czy szczepionki na COVID są rzeczywiście powiązane z przedwczesnym wystąpieniem choroby Alzheimera i Parkinsona? Dowodów jest coraz więcej, a winowajcą ponownie jest białko spike. Krążące białko spike atakuje mózg na wiele sposobów:

– Naraża komórki mózgowe na działanie toksyn poprzez wytwarzanie wyłomów w barierze krew-mózg. (jamesfetzer.org)
– Poprzez indukowanie białek podatnych na nieprawidłowe kształtowanie i tworzenie patogenów. (www.semanticscholar.org)
– Atakuje środowiska bogate w białka ACE-2 w mózgu.
– Stymuluje mitochondria (organelle komórek wytwarzające energię) do działania w mniej efektywny sposób, przez co uszkodzone komórki mózgowe nabierają cech charakterystycznych dla komórek nowotworowych i komórek Alzheimera.

Perspektywy długoterminowe.

Technologia posłańczego RNA jest znana od ponad 20 lat. W toku jej opracowywania stworzono wiele szczepionek. Każda próba opracowania szczepionki kończyła się niepowodzenie, a zwierzęta doświadczalne ginęły. (www.ncbi.nlm.nih.gov)

W lutym ubiegłego roku odkryto, że białko spike hamuje działanie interferonu typu 1, potężnego regulatora układu odpornościowego (www.sciencedirect.com). Hamowanie interferonu typu 1 zmniejsza zdolność organizmu do obrony przed:

– Nowotworami złośliwymi.

– Chorobami autoimmunologicznymi.

– Infekcjami wirusowymi.

Należy nadal bacznie obserwować, jak upośledzenie interferonu wpływa na ten wielki szczepionkowy eksperyment. Studiując patologię, poznajemy mechanizmy związane z wstrzykiwaniem do organizmu obcego mRNA, co może pomóc opracować nowe metody walki ze szkodami które takie terapie wywołują.

Joseph Shepherd (www.americanthinker.com)

tłumaczył MR