Raport powypadkowy z Uvalde: część z tych dzieciaków mogłaby żyć, gdyby służby zrobiły to co do nich należy.

Pełny raport:

Poniżej wyciąg z raportu komisji badającej szczegóły masowej strzelaniny, która miała miejsce w dniu 24.05.2022r. w szkole podstawowej Robb, w mieście Uvalde w Teksasie.

Komisja badająca przebieg aktywnej strzelaniny w Uvalde (Tx.) nie znalazła w trakcie swojego dochodzenia żadnych “czarnych charakterów” poza samym aktywnym strzelcem. Nie ma nikogo, komu moglibyśmy przypisać złośliwość lub złe motywy. Zamiast tego odkryto błędy systemowe i rażąco złe podejmowanie decyzji po stronie policji. Zdajemy sobie sprawę, że wpływ tej tragedii jest odczuwany najmocniej przez samych mieszkańców Uvalde. Odczuwalny w sposób którego my sami nie możemy w pełni zrozumieć. …

l. Polityka Uvalde CISD dotycząca wystąpienia przypadku aktywnej strzelaniny przewidywała, że w tej sytuacji bezpośrednie dowodzenia akcją przejmuje szef policji Uvalde CISD Arredondo.

i. Komendant policji Pedro Arredondo był jednym z pierwszych, którzy przybyli do zachodniego budynku.

ii. W początkowej reakcji na incydent, Arredondo był aktywnie zaangażowany w działania mające na celu “powstrzymanie zabijania”. Działo się to kiedy napastnik znajdował się w pokojach 111 i 112, oraz strzelał do reagujących funkcjonariuszy.

iii. W tym czasie na miejscu zdarzenia były już dziesiątki innych funkcjonariuszy, ale Arredondo nie przyjął na siebie przypisanego mu wcześniej obowiązku dowodzenia incydentem, co wiązałoby się z poinformowaniem innych funkcjonariuszy, że to on dowodzi a także z opuszczeniem budynku w celu sprawowania dowodzenia. Działanie takie powinno się zacząć od ustanowienia stanowiska dowodzenia incydentem.

iv. Zamiast tego pozostał na korytarzu, gdzie nie miał niezawodnej komunikacji z innymi przedstawicielami organów ścigania i nie był w stanie skutecznie wdrożyć planowania lub dowodzenia oraz kontrolować sytuacji.

m. W ciągu następnej godziny na miejsce zdarzenia przybyły setki funkcjonariuszy organów ścigania.

i. Na miejscu zdarzenia panował chaos. Nie byo żadnej osoby, która w oczywisty sposób kierowała działaniami organów ścigania.

ii. W zakresie, w jakim oficerowie uważali, że Arredondo jest najwyższym dowódcą na miejscu zdarzenia, powinni byli również uznać, że jego pozostanie wewnątrz budynku jest niezgodne z rolą którą powinien był objąć.

iii. Na miejscu zdarzenia panowała ogólna beznadzieja ze strony organów ścigania. Dla wielu było to spowodowane tym, że otrzymali niedokładne informacje i na nich polegali. Inni mieli wystarczająco dużo informacji, aby wiedzieć jak zarządzić lepiej tą sytuacją.

n. Pomimo oczywistych braków w dowodzeniu i kontroli na miejscu zdarzenia, które powinny były zostać rozpoznane przez innych przedstawicieli organów ścigania, żaden z nich nie zwrócił się do Arredondo lub któregokolwiek z oficerów z jego otoczenia lub mu podległych, aby zaoferować pomoc w dowodzeniu incydentem.

o. Arredondo i otaczający go funkcjonariusze w południowej części budynku byli skupieni na uzyskaniu dostępu do sal lekcyjnych (poprzez otwarcie zamków lub wyważenie drzwi) oraz uzyskaniu wyposażenia ochronnego dla funkcjonariuszy (osłony balistyczne, lampy błyskowe, itp.). W międzyczasie dziesiątki funkcjonariuszy organów ścigania zbierały się w korytarzu po północnej stronie budynku, ustawiając się w szeregu do ataku na sale lekcyjne, i w większości czekając na dalsze instrukcje oraz na przybycie wyposażenia ochronnego i sprzętu do wyważania drzwi.

p. Dziesiątki stróżów prawa gromadziły się w korytarzu po północnej stronie budynku, ustawiając się w szeregu do szturmu na sale lekcyjne i w większości czekając na dalsze instrukcje oraz na przybycie sprzętu ochronnego.

q. Podczas gdy 911 otrzymało komunikaty od ofiar wewnątrz pokoi 111 i 112, Arredondo nie mógł się o tym dowiedzieć z powodu braku ustanowienia niezawodnej metody otrzymywania krytycznych informacji z zewnątrz budynku.

r. Ostatecznie Arredondo doszedł do wniosku, że prawdopodobnie były ofiary wewnątrz pokoi 111 i 112. Nawet gdyby otrzymał informację o żyjących rannych ofiarach w salach lekcyjnych, nie jest jasne czy zrobiłby cokolwiek inaczej aby działać “skuteczniej”.

s. U.S. Marshals zapewnili osłonę w postaci broni długiej i przybyła ona około godziny 12:20, około 30 minut przed ostatecznym wdarciem się do klasy. Chociaż funkcjonariusze działali w oparciu o założenie, że drzwi do pokoi 111 i 112 były zamknięte, tak jak zostały zaprojektowane, nikt nie sprawdził tego założenia.

t. Funkcjonariusze działali w oparciu o założenie, że drzwi do pokoi 111 i 112 były zamknięte, tak jak zostały zaprojektowane, jednak nikt tego nie sprawdził.

u. Drzwi do pokoju nr 111 prawdopodobnie nie były skutecznie zamknięte.

v. Arredondo nie sprawował w rzeczywistości taktycznego dowodzenia nad zespołem BORTAC, ani też zespół BORTAC nie zwracał się o instrukcje do szefa Arredondo.

w. Do czasu, gdy zespół BORTAC przedostał się do klas, taktyczne dowodzenie wewnątrz budynku zostało de facto przejęte przez BORTAC.

x. Działając na podstawie generalnie tych samych informacji którymi dysponował Arredondo, włączając w to założenie o obecności rannych ofiar w pomieszczeniu, dowódca BORTAC na miejscu zdarzenia poczekał do czasu zorganizowania osłony broni długiej i uzyskania działającego klucza głównego przed podjęciem próby wtargnięcia do sal lekcyjnych.

y. Komitet nie otrzymał dowodów medycznych, które mogłyby wpłynąć na ocenę, czy siłowe wejście do sal lekcyjnych wcześniej niż około 73 minuty, które upłynęły między przybyciem pierwszych stróżów prawa do zachodniego budynku a ostatecznym wejściem do sal lekcyjnych, mogło uratować czyjeś życie lub zmniejszyć odniesione obrażenia.

i. Jak opisano powyżej, prawdopodobnym jest, że większość ofiar zginęła natychmiast od kul wystrzelonych przez napastnika w początkowej fazie incydentu.

ii. Jednakże, biorąc pod uwagę znane informacje o ofiarach, które przeżyły do czasu wejścia do klas i które później zmarły w drodze do szpitala, jest również prawdopodobne, że niektóre ofiary mogłyby przeżyć, gdyby nie musiały czekać dodatkowe 73 minuty na ratunek.

Dan Zimmerman (www.thetruthaboutguns.com)

tłumaczył MR