Wirus nie zniknął, władza też cały czas o nim pamięta. Przygotujcie maski, odsłońcie lewe ramię i czekajcie na dalsze instrukcje.

Poniżej podsumowanie opublikowanego w czerwcu 2022r. w Food and Chemical Toxicology artykułu Innate immune suppression by SARS-CoV-2 mRNA vaccinations: The role of G-quadruplexes, exosomes, and MicroRNAs (Volume 164, June 2022, 113008).
Artykuł dostarcza kolejnej porcji dowodów na dyskusyjną skuteczność oraz brak dostatecznej wiedzy o potencjalnych skutkach ubocznych preparatów na wirusa. Argumenty zawarte w artykule powinny być, według jego autorów, podstawą do zaprzestania masowych szczepień.

Artykuł można pobrać tutaj: www.sciencedirect.com

Wnioski.

Niezmiennie od wielu lat organizacje zdrowia publicznego w USA i na całym świecie przekonują o bezpieczeństwie i skuteczności szczepień mRNA przeciwko SARS-CoV-2.
Skuteczność tych preparatów jest coraz bardziej wątpliwa, co wykazano w niedawnym artykule dla Lancet Regional Health autorstwa Güntera Kampfa (2021b) (www.sciencedirect.com). Kampf przedstawił dane pokazujące, że rozprzestrzenianie wirusa przez zaszczepionych odbywa się dokładnie tak samo jak w przypadku niezaszczepionych. W podsumowaniu swojego artykułu Kampf napisał: “Wydaje się, że ignorowanie osoby zaszczepionej jako możliwego i istotnego źródła przenoszenia choroby przy podejmowaniu decyzji o środkach kontroli zdrowia publicznego, jest rażącym zaniedbaniem”.

Ponadto, nieadekwatność badań I, II i III fazy w celu oceny średnioterminowych i długoterminowych skutków ubocznych szczepionek genetycznych mRNA może wprowadzać w błąd co do ich supresyjnego wpływu na wrodzoną odporność osób szczepionych. W niniejszej pracy zwracamy uwagę na trzy bardzo ważne aspekty bezpieczeństwa tych szczepień. Pierwszym z nich jest szeroko udokumentowane osłabienie odporności wrodzonej, głównie poprzez supresję IFN-α i związanej z nim kaskady sygnałowej. Ta supresja będzie miała szeroki zakres konsekwencji, z których jedną z poważniejszych jest reaktywacja latentnych infekcji wirusowych i zmniejszenie zdolności do skutecznej walki z przyszłymi infekcjami.

Drugą kwestią jest dysregulacja systemu zarówno zapobiegania i wykrywania genetycznie uwarunkowanej złośliwej transformacji w komórkach oraz wynikająca z tego możliwość wzmacniania tych przemian przez szczepienia.
Po trzecie, szczepienie mRNA potencjalnie zakłóca komunikację wewnątrzkomórkową prowadzoną przez egzosomy, a także indukuje komórki pobierające mRNA glikoproteiny kolca do produkcji wysokich poziomów glikoprotein przenoszących kolce
egzosomów, z potencjalnie poważnymi konsekwencjami zapalnymi.
Jeśli którakolwiek z tych cach zostanie w pełni potwierdzona, je wpływ na miliardy ludzi na całym świecie może być ogromny i może przyczynić się do zarówno krótkoterminowego, jak i długoterminowego obciążenia chorobami, z którym boryka się nasz
system opieki zdrowotnej.

Biorąc pod uwagę obecną, szybko rozwijającą się świadomość wielorakiej roli G4s zarówno w regulacji translacji mRNA, jak i oczyszczaniu przez granule stresowe, wzrost pG4s w wyniku zwiększenia zawartości GC jako skutek optymalizacji kodonów ma nieznane, ale prawdopodobnie daleko idące konsekwencje. Obecnie pilnie potrzebna wydaje się być szczegółowa analityczna ocena bezpieczeństwa tych konstruktów w szczepionkach, w tym spektrometria masowa, do identyfikacji kryptycznej ekspresji i badań immunoprecypitacyjnych w celu oceny możliwości zakłócenia lub interferencji z zasadniczych działań białek wiążących RNA i DNA.

Konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań w celu określenia zakresu potencjalnych konsekwencji patologicznych przedstawionych w tym artykule. Traktowanie szczepień jako stałej części kampanii zdrowia publicznego bez szczegółowej analizy wpływu potencjalnych szkód ubocznych na człowieka nie jest podejściem praktycznym. VAERS i inne systemy monitorowania powinny być zoptymalizowane do wykrywania sygnałów związanych z konsekwencjami zdrowotnymi
szczepień mRNA które tutaj przedstawiliśmy. Uważamy, że unowocześniony VAERS opisany w badaniu Harvard Pilgrim Health Care Inc., ale niestety nie wspierany przez CDC, byłby cennym narzędziem w tym względzie (R. Lazarus – Electronic Support for Public Health–Vaccine Adverse Event Reporting System (ESP:VAERS) – https://digital.ahrq.gov/sites/default/files/docs/publication/r18hs017045-lazarus-final-report-2011.pdf).

Biorąc pod uwagę dużą liczbę osób, którym podano szczepionki SARS-CoV-2 mRNA oraz szeroki zakres opisanych przez nas skutków ubocznych, w grę wchodzi bezpieczeństwo miliardów ludzi. Wzywamy instytucje zdrowia publicznego do wykazania, za pomocą dowodów, dlaczego kwestie omawiane w tym dokumencie nie są traktowane jako istotne dla zdrowia publicznego, lub do
uznania że takimi są i podjęcia odpowiednich działań. Ponadto zachęcamy wszystkie osoby do podejmowania samodzielnych decyzji dotyczących własnej opieki zdrowotnej z uwzględnieniem niniejszej informacji jako czynnika wspomagającego te decyzje.

Stephanie Seneff, Greg Nigh, Anthony M. Kyriakopoulos, Peter A. McCullough (www.sciencedirect.com)

tłumaczył MR