Specjalne użycie broni palnej.

Od kilku miesięcy rząd pracuje nad projektem ustawy o działaniach antyterrorystycznych. Projekt został przygotowany w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Rząd właśnie przyjął projekt, który niebawem trafi do Sejmu. Jedną z regulacji projektu ustawy jest tzw. specjalne użycie broni palnej.

Specjalne użycie broni, oznaczało będzie możliwość użycia broni palnej przeciwko osobie dokonującej zamachu, którego skutkiem będzie śmierć lub bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia tej osoby. W ramach działań kontrterrorystycznych, jeżeli jest to niezbędne do przeciwdziałania bezpośredniemu, bezprawnemu, gwałtownemu zamachowi na życie lub zdrowie człowieka, a użycie broni palnej w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę jest niewystarczające i przeciwdziałanie takiemu zamachowi w inny sposób nie jest możliwe, dopuszcza się, z uwzględnieniem wszelkich okoliczności zdarzenia o charakterze terrorystycznym oraz możliwości działań kontrterrorystycznych, użycie broni palnej przeciwko osobie dokonującej zamachu, którego skutkiem będzie śmierć lub bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia tej osoby (specjalne użycie broni). Specjalne użycie broni odbywało się będzie na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej. Istotnym zastrzeżeniem jest wyłączenie stosowania art. 7 ust. 1 określającego zasadę używania lub wykorzystywania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę. Projektowana regulacja przewiduje także możliwość wyłączenia stosowania art. 48 ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej – odnoszącego się m.in. do konieczności przed użyciem broni palnej wykonania m.in. takich działań jak: okrzyk identyfikujący formację, wezwanie do zachowania zgodnego z prawem, okrzyk ostrzegawczy „Stój, bo strzelam!” oraz oddanie strzału ostrzegawczego w bezpiecznym kierunku.

W przygotowanej regulacji wskazano, że specjalne użycie broni może być dokonane przez wchodzących w skład grupy wykonującej działania kontrterrorystyczne funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym decyzję o dopuszczalności specjalnego użycia broni może podjąć oraz cofnąć kierujący działaniami, przekazując ją niezwłocznie dowódcy grupy wykonującej działania kontrterrorystyczne oraz informując organ, który go wyznaczył. Po otrzymaniu decyzji o dopuszczalności specjalnego użycia broni, dowódca grupy może wydać rozkaz specjalnego użycia broni przez funkcjonariuszy lub żołnierzy grupy, wykonujących działania kontrterrorystyczne, określając cel i sposób specjalnego użycia broni.

Intencją jest wprowadzenie mechanizmu specjalnego użycia broni, przy założeniu konieczności postępowania w tego rodzaju przypadkach ze szczególną rozwagą, z uwzględnieniem wszelkich okoliczności zdarzenia o charakterze terrorystycznym oraz działań kontrterrorystycznych i traktowania specjalnego użycia broni jako wyjątkowego środka ostatecznego. Niezbędne jest przyjęcie założenia, iż tego rodzaju użycie broni następuje w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia i jest działaniem ukierunkowanym na ratowanie życia ofiary, zagrożonego przez terrorystę. Wprowadzenie możliwości specjalnego użycia broni ma w założeniu zwiększyć skuteczność działań Policji w sytuacji wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym, jednocześnie zapewniając bezpieczeństwo prawne funkcjonariuszy oddających tego rodzaju strzał.

Jest to nawiązanie do regulacji tzw. strzału ratunkowego, który jest obecnie dopuszczony w prawie krajowym niektórych państw europejskich (np. Niemiec oraz Wielkiej Brytanii). Jak deklaruje się w uzasadnieniu projektu, rozwiązania takie są dopuszczalne również w świetle przepisów prawa międzynarodowego regulujących kwestie ochrony praw człowieka. Możliwość pozbawienia życia w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą przewiduje art. 2 ust. 3 Europejskiej Konwencji o ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Znalazła się ona także w przyjętych w ramach ONZ Podstawowych zasadach użycia siły i broni palnej przez funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Jak widać w projektowanej ustawie #dobrazmiana, wreszcie do morderców wrzeszczących allach akbar, będzie można strzelać aby ich zabijać. Tak naprawdę to jest zwykła wojna, tak akty terroru przecież traktują islamiści. Nie możemy się zatem bawić w strzelanie dla samego strzelania, czy mając na celu jak najmniejszą szkodę terrorysty. W zwalczaniu islamskich bandziorów nie ma czasu na zabawy w ostrzeganie, strzelanie aby zatrzymać i pod żadnym pozorem nie zabijać. Islamskich terrorystów trzeba zabijać aby usuwać zagrożenie jakie tworzą. Tak jak oni bezwzględnie zabijają, taka musi być dla nich zrozumiała odpowiedź. Europa związała sobie ręce licznymi przepisami, które islamiści mają za nic. Trochę trzeba ten węzeł rozwiązać, przecież to oni wysyłają do Europy swoich wojowników na islamski Dżihad.

Tags: ,