Smith&Wesson – rewolwery i ich frejmy.

• Autor: Maciej Rozwadowski
• 30 lipca 2022
• 1 Komentarz

Ze względu na dużą różnorodność modeli dostępnych w linii rewolwerów Smith & Wesson, przy zakupie części zamiennych, części tuningowych czy akcesoriów, często nie wymienia się konkretnego modelu pistoletu a jedynie podaje rozmiar ramy.

Historycznie istniało aż jedenaście różnych rozmiarów rewolwerów S&W, ale Top Hinge, Top Break, i M-frame i I-frame zostały wycofane a C-frame była jedynie prototypem dla Modelu 73. Rewolwery S&W z tymi ramami można obecnie znaleźć jedynie na rynku broni kolekcjonerskiej i używanej. Obecnie nadal produkowane są ramy oznaczone literami J, K, L, N, X i Z. Im dalsza litera w alfabecie, tym większa rama. W tej regule jest jednak wyjątek. A to dlatego, że wykonana ze stopu skandu rama Z dla modelu Governor w kalibrze .45 Colt/.410 jest znacznie mniejsza niż potężna, stalowa rama X modeli 500 i 460 w kalibrach .500 S&W i .460 S&W Super Magnum.

Ponadto, dla tych popularnych rozmiarów ram istnieją dwa dostępne kształty chwytu. Jeśli kształt chwytu jest zaokrąglony i krótsza, nazywa się to “Round Butt” (RB). Jeśli kształt chwytu jest zakończony płasko, to mamy Square Butt (SB), wtedy patrząc z boku na rewolwer rama chwytu wydaje się być w kształcie dzwonu. Wszystkie sześć dostępnych obecnie rozmiarów ram S&W zostało zmierzonych a wyniki zostały zebrane w tabeli na końcu artykułu. Oryginalny I-frame ewoluował najpierw w Improved I-frame wraz z wypuszczeniem Modelu 34. Później pojawiła się J-frame, typowa dla rewolwerów kieszonkowych S&W, które są dostępne do dziś.

Spojrzenie na tabelę ujawnia, że szerokość górnego pasa w przypadku J-frame jest najmniejsza i wynosi 13,6 mm. Niektóre były nawet wykonane z chwytem SB, jednak najczęściej ta konstrukcja miała chwyt “Round Butt”. Jeśli chcesz zamontować w tym rewolwerze ponadwymiarowy, specjalizowany do sportów strzeleckich, chwyt drewniany Nill wg projektu Phila Hemphilla ,musisz najpierw ustalić czy rewolwer który posiadasz ma starą czy nową ramę J. W nowym modelu iglica znajduje się w szkielecie. Ponadto, indekser bębenka, umieszczony po lewej stronie ramy, jest kształtu żebra, podczas gdy w starym modelu jest to okrągły pin. Kolejny rozmiar, K-frame, jest znacznie większa od małej ramy J.

Ze względu na większą pojemność bębenka, wynoszącą sześć zamiast pięciu nabojów, rośnie również jego średnica. Powierzchnia nasady lufy w szkielecie (stożek) wzrasta o 14% na długości i aż o 17,5% na średnicy. Szkielet L szczególnie popularnych rewolwerów sportowych M586/686 Distinguished Combat Magnum różni się od modelu K jedynie średnicą stożka (0,5 mm więcej materiału). Rewolwer sprawia wrażenie masywniejszego, ale to przede wszystkim zasługa lufy z obudową wyrzutnika łusek przeciągniętą pod jej całą długością (tzw. full underlug). W pozostałym zakresie obie ramy są identyczne w części chwytowej, tak więc uchwyty/okładziny chwytu nadają się tak samo do rewolwerów z ramą K jak i L. Jedyne na co należy zwrócić uwagę to “Round Butt” lub “Square Butt”. Średnica bębna w L-frame zwiększa się o 2,7 mm w porównaniu do K-frame. W połączeniu z ciężką lufą przyczynia się to do znacznego zwiększenia masy broni.

Jak powstał L-frame? Pierwszym rewolwerem w kalibrze .357 Magnum był S&W M27 z 1935 roku, ale wielu policjantów uznało go za zbyt ciężki do codziennego noszenia. W 1957 roku pojawił się S&W M19/66 w kalibrze .357 Mag. z delikatniejszą ramą typu K. Jednak stożek przejściowy często w nim pękał, zwłaszcza przy szybkim strzelaniu mocną amunicją. Dlatego w 1986 roku światło dzienne ujrzał S&W M686 z ramą typu L. Było to rozwiązanie pośrednie pomiędzy rewolwerami z ramą typu K i N. Od tego czasu jest to najlepiej sprzedający się rozmiar ramy tego kultowego producenta rewolwerów ze Wschodniego Wybrzeża USA. Modele o krótkiej lufie były wyposażone standardowo w chwyt okrągły, modele o długości lufy 4″/102 mm i dłuższych otrzymały chwyt kwadratowy. Począwszy od 1995 roku nastąpiła w tym zakresie standaryzacja, odtąd rewolwery L-frame były dostępne już tylko z chwytami typu “round butt”.

W jeszcze wiekszej ramie N średnica bębenka ponownie wzrasta w porównaniu do L-frame – są to znaczące cztery milimetry. W oryginalnym kalibrze .357 Magnum grubość ścianki cylindra wydaje się wręcz nieproporcjonalna, ale N-frame jest dostępny także w innych kalibrach, takich jak .44 Special (S&W M24 z 1950 roku), .44 Magnum (S&W M29 z 1955 roku) czy .45 Colt (S&W M25 z tego samego roku). W przypadku omawiania modeli N-frame M629 i M27 można było zauważyć, że średnica cylindra była identyczna, ale długość cylindra była już zróżnicowana i specyficzna dla danego kalibru.

O ile bębenek na naboje kalibru .357 Magnum mierzył tylko 40,0 milimetrów długości, to w przypadku bębna na .44 Magnum suwmiarka wykazała 44,2 mm. Od 1995 roku rewolwery S&W N-frame były dostępne już tylko z chwytami typu “round butt”. Wymiary Z-frame, opracowanej dla egzotycznego rewolweru Governor, również ujęto w tabeli.

W 2003 roku światło dzienne ujrzała potężna rama X. Wyposażony był w nią rewolwer w kalibrze S7W M500. Ramy K/L/N wyglądają wręcz filigranowo w porównaniu z bębnem o długości 58,4 mm i średnicy 48,7 mm. Aby móc bezpiecznie strzelać w kalibrze .500 S&W Mag, należało również odpowiednio powiększyć stożek przejściowy, ma on tutaj 24,4 mm. To o 17% więcej niż w przypadku K-frame.

Opis dostępnych obecnie rozmiarów ram rewolwerowych w produktach Smith & Wesson.

Frame Size:	J	K	L	N	X	Z
Grip Frame Shape:	RB, SB	RB, SB	RB, SB	RB, SB	RB	RB
Cylinder ∅ (mm):	33.1	36.8	39.5	43.5	48.7	43.5
Cylinder Length (mm):	40.5	42.4	41.3	43.2	58.4	64.8
Frame Top Strap Width (mm):	13.6	16.6	16.6	16.6	16.6	17
Frame, Window Height (mm):	34	37.4	40.6	44.0	49.4	44.0
Cone Length (mm):	13.7	15.6	15.5	19	21.5	19
Cone Width (mm):	17.7	20.8	21.3	23.1	24.4	22.8
Model Numbers:	36, 37, 60, 340, 940	12,13, 14, 15, 17, 18, 19, 53, 64, 65, 66, 67, 68, 617	581, 586, 619, 620, 646, 681, 686	25, 27, 28, 29, 58, 624, 625, 627, 629	460, 500	Governor

---

Stefan Bader (www.all4shooters.com)

tłumaczył MR