Posiadanie broni w społeczeństwie.
- Autor: Maciej Rozwadowski
- 19 lipca 2023
- Brak komentarzy
Etyka posiadania broni.
Bycie uzbrojonym to bycie racjonalnym.
Jeśli dwoje racjonalnych ludzi jest uzbrojonych, to mają oni świadomość, że ich wzajemna agresja niesie ze sobą niewielkie korzyści i jednocześnie wysokie ryzyko. Dlatego też rozwiązywanie konfliktów pomiędzy takimi osobami przynosi najlepsze efekty gdy ograniczają się one do używania jedynie rozsądnej perswazji.
Bycie uzbrojonym oznacza bycie wolnym.
Jeśli nie jesteś uzbrojony, twoje dalsze istnienie w obliczu ataku często zależy od kogoś innego, kto jest uzbrojony. Podobnie jak poddany żyjący pod butem rycerza lub króla, samuraja lub cesarza, nie posiadasz własnego życia jeśli nie możesz go skutecznie bronić. Nie możesz być wolny, jeśli nie jesteś uzbrojony.
Bycie uzbrojonym oznacza bycie odpowiedzialnym.
Policja nie może fizycznie chronić każdego i nie ponosi za ten fakt odpowiedzialności prawnej. Gdyby było inaczej, to każda ofiara przestępstwa mogłaby pozwać policję za brak ochrony. Jedyną osobą naprawdę odpowiedzialną za swoją obronę jesteś ty sam. Broń palna jest najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym środkiem obrony. Bycie bezbronnym oznacza brak odpowiedzialności za życie swoje i swoich bliskich.
Bycie uzbrojonym jest etyczne.
Posiadanie środków i zdolności do obrony życia swojego i osób wokół ciebie jest etycznie gdyż stanowi przeciwwagę dla sytuacji bycia bezradnym w zapobieganiu krzywdzie wyrządzanej tobie lub innym. Bycie nieuzbrojonym jest nieetyczne.
Dlaczego pacyfizm jest nieetyczny?
Pacyfizm jest często uznawany za etycznie doskonalszy od zbrojnej samoobrony, tak jakby siłowy opór wobec przestępczości lub tyranii zrównywał nas moralnie z napastnikiem. Filozofia ta zakłada, że każde użycie siły jest równie nieetyczne, ale jest to przekonanie błędne. Jeśli przemoc ze strony napastnika jest nieetyczna, to kontr-przemoc obrońcy musi być etyczna, ponieważ:
Brak przeciwdziałania przemocy napastniczej przy użyciu siły defensywnej oznacza nagrodzenie agresora i zachęca tym samym do stosowania agresji. W najbardziej ekstremalnym przypadku obrońca ginie, a atakujący pozostaje przy życiu i może czerpać korzyści z ataku oraz dalej rozpowszechniać takie zachowanie. Teoria gier, ekonomia i logika pokazują to w jasny sposób. To właśnie napędzało inwazje i podboje w całej historii ludzkości.
Jeśli obrońca miał możliwość powstrzymania napastnika, ale tego nie zrobił, to poprzez swój akt zaniechania umożliwił napastnikowi kontynuowanie agresywnego zachowania wobec innych. W przypadku seryjnych morderców, brak obrony ze strony ofiary może umożliwić lub przynajmniej może nie zapobiec przyszłym atakom na innych. W ten sposób pacyfizm okazuje się podejściem odpowiedzialnym za morderstwa. Ta sama zasada dotyczy agresywnych krajów które najeżdżają inne kraje, tj. imperializmu.
Świadomość możliwości stawienia skutecznej obrony zniechęca do ataku, a zatem sprzyja i utrzymuje pokój, ponieważ podnosi potencjalne koszty ze strony agresora. Jeśli ktoś naprawdę ceni sobie pokój, to powinien wspierać posiadanie możliwości skutecznej obrony, w tym możliwość użycia siły obronnej w celu odparcia potencjalnych ataków.
Bycie bezbronnym zachęca do ataku i zniechęca do utrzymywania pokoju poprzez usuwanie przeszkód dla przeprowadzenia ataku mogącego zakończyć się sukcesem. Jeśli dopuszczenie się agresji jest nieetyczne, to bycie nieprzygotowanym lub niezdolnym do jej powstrzymania jest również nieetyczne. Dlatego właśnie pacyfizm jest nieetyczny.
Gdy ktoś stwierdzi, że pacyfizm jest etycznie lepszy, można go zapytać dlaczego popiera wiktymizację, morderstwa i imperializm.
P. S. Tłumaczenie piątego przykazania jako “nie zabijaj” jest błędne. W języku hebrajskim Biblia mówi “nie będziesz mordował”. Znaczenia tych dwóch nakazów jest zasadniczo różne. To drugie zakazuje ataku. Nie zakazuje jednak potencjalnie śmiercionośnej obrony przed atakiem.
Prawa negatywne a prawa pozytywne,
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z istotnych różnic między prawami negatywnymi i pozytywnymi. Prawa negatywne to rzeczy, które z natury należą do ciebie jako istoty ludzkiej, a których rząd nie może ci odebrać: wolność słowa, wolność zgromadzeń, wolność sumienia, wolność prasy, wolność wyznania, prawo ludzi do posiadania i noszenia broni, tj. prawo do zachowania życia i wolności poprzez posiadanie możliwości obrony. Z kolei prawa pozytywne to rzeczy, które zapewnia ci rząd: prawo do schronienia, prawo do żywności, prawo do dochodu, prawo do opieki zdrowotnej, prawo do edukacji.
Powszechnym sposobem na odróżnienie praw negatywnych od pozytywnych jest to, że prawa negatywne należą do człowieka i nie można mu ich odebrać, podczas gdy prawa pozytywne wymagają pewnych zasobów (odebranych komuś innemu w celu ich zapewnienia). Prawa negatywne nie wiążą się z bezpośrednimi kosztami dla rządu/kolektywu. W przeciwieństwie do tego, płacenie za zasoby potrzebne do zapewnienia praw pozytywnych może pochodzić z wartości zasobów wydobywanych z ziemi, narzuconych podatków, lub odgórnie narzuconych danin niematerialnych, takich jak przymusowa praca w gospodarstwach rolnych lub fabrykach należących do rządu w komunizmie lub socjalizmie.
Prawa negatywne zasadniczo różnią się od praw pozytywnych. Prawa negatywne wiążą się z ograniczeniem władzy rządu. Prawa pozytywne dotyczą rozszerzenia władzy rządu poprzez ograniczenie wolności każdego człowieka w celu redystrybucji bogactwa, np. w socjalizmie.
Zgodnie z niektórymi systemami myślowymi, takimi jak angielskie oświecenie, które leży u podstaw powstania Ameryki, lub większość form libertarianizmu, który prawdopodobnie również leży u podstaw ideologicznych Ameryki, prawa pozytywne w ogóle nie są prawami, ponieważ wymagają użycia (groźby) siły władzy rządowej w celu odebrania ludziom zasobów, aby zapłacić za zapewnienie tychże praw. Można argumentować, że takie użycie siły jest zasadniczo niezgodne z funkcjonowaniem wolnego społeczeństwa. Z pewnością jest to niezgodne z libertarianizmem, który zakazuje inicjowania działań przemocowych jako nieetycznych.
Z praktycznego punktu widzenia, praca na niektórych obszarach wiejskich lub podmiejskich jest możliwa bez posiadania własnego samochodu. Czy to oznacza, że naprawa samochodu jest prawem podstawowym? Czy powinieneś być zmuszony do płacenia za naprawy mojego samochodu, abym ja mógł pracować? Dla mnie naprawa samochodu jest usługą za którą się płaci, podobnie jak opieka zdrowotna jest usługą za którą się płaci. Nie mam prawa używać siły rządu by zabierać ci pieniądze na opłacenie dla siebie którejkolwiek z tych usług. Prawa pozytywne są prawami wiążącymi się zawsze z groźbą użycia siły przeciwko społeczeństwu. Prawa negatywne, ograniczając władzę rządu, nie pociągają za sobą inicjowania siły przeciwko innym. Chronią one niezbywalne prawa naturalne, w tym prawo do nieużywania siły przeciwko tobie w celu opłacenia praw pozytywnych innych ludzi.
Istnieje bardziej konkretny przykład, Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ONZ wspomina zarówno o prawach pozytywnych, jak i negatywnych; dokument ten zakłada w praktyce socjalizm. Karta Praw w Konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki uznaje istniejące wcześniej, nadane przez Boga (naturalne) prawa negatywne. Karta Praw jest zbiorem ograniczeń władzy rządu. Nie wspomina o żadnych prawach pozytywnych, ponieważ są one zasadniczo niezgodne z wolnością.
“Państwo ma monopol na używanie siły”.
Koncepcja państwa posiadającego monopol na stosowanie siły przymusu jest czasami wykorzystywana jako uzasadnienie ograniczeń dotyczących indywidualnego posiadania broni palnej, a nawet indywidualnej samoobrony. Dlaczego jest to głęboko błędne?
Koncepcja państwowego monopolu na siłę wywodzi się głównie z traktatu westfalskiego, który zasadniczo ustanowił suwerenne państwa, które później wyewoluowały w nowoczesne kraje. Traktat westfalski dawał również rządom narodowym wyłączne prawo do prowadzenia wojny z innymi krajami. W tamtym czasie oznaczało to, że prywatne armie, takie jak te należące do pomniejszego szlachcica lub watażki, nie mogły najeżdżać innych krajów; tylko armia narodowa mogła to zrobić. Prawdopodobnie traktat westfalski ma zastosowanie do zewnętrznych relacji między krajami, a nie do życia poszczególnych cywilów w danym kraju. (Ci cywile byliby wtedy poddanymi swojego monarchy, co nie ma zastosowania do wolnych jednostek w nominalnie wolnym państwie, takim jak Stany Zjednoczone, lub prawdopodobnie w innych współczesnych demokracjach).
W odniesieniu do jednostek, a nie państw, państwowy monopol na siłę jest sprzeczny zarówno z oświeceniową suwerennością jednostki, jak i prawem naturalnym. Jest to podstawą koncepcji reprezentatywnego rządu Stanów Zjednoczonych. Zgodnie z prawem naturalnym jednostki mają podstawowe prawo do ochrony swojego życia i własności, a zgodnie z suwerennością jednostki są z natury wolne i nie podlegają rządowi ani królowi ani nie są ich własnością. Wolne jednostki pozwalają na istnienie rządu jedynie poprzez wyrażenie zgody na bycie rządzonym. To rząd jest sługą a ludzie są jego panami, a nie odwrotnie, jak w systemach politycznych wywodzących się z monarchii. Nawet niektórzy dzisiejsi Europejczycy nie zauważają tej różnicy.
Jeśli jesteś atakowany, masz naturalne prawo do obrony swojego życia. Nie musisz czekać na pojawienie się policji, możesz natychmiast podjąć próbę powstrzymania bezpośredniego zagrożenia życia. Jest to słuszne podejście, ponieważ kilka minut potrzebnych na przybycie policji to więcej niż wystarczająco dużo czasu, aby przestępca mógł skrzywdzić lub zabić ciebie lub twoich bliskich.
Masz naturalne prawo próbować chronić swoje życie. Twoje życie należy do ciebie i jesteś za nie odpowiedzialny. W przeciwieństwie do feudalnych poddanych lub niewolników, nie jesteś własnością należącą do rządu lub króla. Rząd nie ma ogólnego obowiązku ochrony twojego życia. Ty to robisz. Nie możesz tego zrobić jeśli państwo ma monopol na wszelką siłę, w tym na stosowanie siły do obrony własnej. Nie możesz tego zrobić bezpiecznie ani skutecznie jeśli rząd ma monopol na środki przymusu, tj. broń palną. Broń palna jest wymiernie najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym narzędziem obrony przed brutalną przestępczością.
Państwo nie ma monopolu na siłę i nigdy nie powinno go mieć, chyba że jest państwem policyjnym. Przestępstwa pospolite zdarzają się również w państwach policyjnych. Przestępstwa nadzwyczajne, takie jak ludobójstwo, są w strukturze państwa policyjnego bardzo ułatwione. Jest tak dlatego iż państwowy monopol na siłę może zostać skierowany do wewnątrz w stronę własnych obywateli lub na zewnątrz w stronę podbitych ludzi. Państwowy monopol na siłę jest zasadniczo niezgodny z ideą wolności. Jest również niepraktyczny i niezwykle niebezpieczny.
Wszystkie największe ludobójstwa XX wieku zostały przeprowadzone przez rządy posiadające skuteczny i celowy monopol na używanie siły. Jak powiedział George Mason podczas debaty nad Konstytucją Stanów Zjednoczonych: “rozbroić ludzi – to najlepszy i najskuteczniejszy sposób na ich zniewolenie”. Jak dało się zauważyć w XX wieku, okazuje się to również najskuteczniejszym sposobem na przeprowadzenie ludobójstwa. Wszyscy główni dyktatorzy XX wieku, którzy mają na sumieniu śmierć dziesiątek milionów ludzi, najpierw systematycznie ich rozbrajali.
tłumaczył MR
